Paardrijden is een prachtige sport en een ontspannende hobby. Om dit zo veilig mogelijk te doen en ongevallen en blessures te voorkomen hebben wij een aantal acties ondernomen, maar kun je zelf ook het nodige doen. Lees dit artikel op je gemak door en neem de adviezen ter harte.
Wat doen wij?
Wij beschikken over veel verschillende paarden en pony’s. De instructrice zal een dier uitzoeken dat qua karakter en opleidingsniveau bij jou past.
Wij zorgen voor een veilige omgeving om de paardensport te beoefenen. Het veiligheidscertificaat, dat na een uitgebreide keuring wordt afgegeven door de SVP (Stichting Veilige Paardensport), biedt de garantie dat de accommodatie voldoet aan de eisen voor een veilige beoefening van de paardensport.
Het certificaat stelt eisen aan veel aspecten van een manege, denk hierbij aan:
- eisen aan veiligheid van gebouwen en terreinen;
- gediplomeerde instructie;
- goed onderhouden harnachement;
- de aanwezigheid van een BHV-er.
Sinds het voorjaar van 2011 beschikken wij over het Veiligheidscertificaat. Heeft u vragen, ideeën of klachten die met veiligheid te maken hebben, klik hier om te weten bij wie u terecht kunt en hoe hiermee wordt omgegaan.
Wat kun je zelf doen?
- Draag een veiligheidscap, dit is een helm met CE-markering en het EN 1384-teken. Als je net begint met paardrijden kun je deze bij ons lenen. Ook verkopen wij deze caps in ons winkeltje.
- Draag geschikte kleding. Aan je voeten draag je rijlaarzen of stevige schoenen met een gladde doorlopende zool met een hak en gladde bovenkant in combinatie met chaps. De schoenen moeten ruim in de stijgbeugels passen.
Zorg ervoor dat je kleding comfortabel zit. - Luister altijd naar de instructeur of naar de medewerkers van de manege.
- Verdiep je in de aard van het paard. Paarden zijn vluchtdieren, kuddedieren en gewoontedieren. Van het poetsen en opzadelen voor je paardrijles leer je heel veel. Je leert wat een paard doet, hoe het denkt en hoe het kan reageren. Je leert hoe je een paard op de juiste manier moet poetsen, hoe je een paard goed en veilig opzadelt en hoe je zijn hoofdstel om doet. Laat het controleren door iemand met veel ervaring.
Het natuurlijke gedrag van het paard
Als een wild paard iets onverwachts ziet, hoort of ruikt, is zijn eerste reactie wegrennen en dan pas kijken of het wel echt gevaarlijk was.
Omdat ze in groepen leven, hebben paarden ook een kudde-instinct. Als een groepsgenoot vlucht, rent een paard mee om pas daarna te kijken wat er aan de hand was.
Een paard is ook een gewoontedier. Als hij ergens bang voor geworden is, zal hij meestal naar een bekende, veilige omgeving vluchten.
Pas als een paard niet kan vluchten gebruikt hij zijn tanden en benen om zich te verdedigen.
Onze manegepaarden zijn natuurlijk geen wilde paarden, ze zijn van jongs af aan mensen gewend en hebben een opvoeding gehad en weten daardoor hoe het er in de mensenwereld aan toe gaat en wat wij van ze verwachten.
Maar, het blijven dieren en het zijn geen machines. Het is geen kwestie van een druk op de knop en dus is hun reactie niet iedere keer gelijk. Daarom is het goed om deze natuurlijke eigenschappen in je achterhoofd te houden.
Een paard zal ervaringen (onterechte straf, gevaarlijk voorwerp en ook beloning met stem of een snoepje) niet snel vergeten. Van hun goede geheugen maken wij gebruik als we paarden opleiden. Doordat ze als kuddedieren van nature graag samenwerken met anderen kunnen we ze met ons mee laten werken, zodat ze er zelf ook plezier aan beleven.
Jonge onervaren dieren kunnen vreemde dingen eng vinden. Als er in de rijbak iets nieuws staat, zoals een nieuwe hindernis of een jas die over de omheining hangt, kunnen de dieren hierop reageren. Om ze hiermee vertrouwd te maken laten we een ervaren dier voorop gaan.
Omgaan met een paard
De omgang met een paard is iedere dag anders, je bent immers zelf geen dag hetzelfde en je paard voelt je stemming feilloos aan, daarnaast heeft hij ook nog zijn eigen karakter en net als een kind zal hij op zijn tijd willen uitproberen waar de grenzen liggen.
Wees daarom altijd duidelijk en consequent.
Een paard praat via zijn lichaam zowel met andere paarden als met ons. Aan de positie van hoofd, benen en staart, aan de stand van de oren, uitdrukking van ogen en mond en dergelijke is af te lezen hoe een paard zich voelt.
Paarden ervaren de wereld niet zoals wij. Het meest opvallende verschil is zijn gezichtsvermogen. Een paard heeft zijn ogen aan de zijkant van ’t hoofd, hierdoor kan hij bijna 360 graden om zich heen zien, maar sommige dingen ziet hij maar met één oog. Gevolg is dat een paard zijn hoofd naar iets toe moet draaien om het goed te kunnen zien. Dat moet je ook toelaten.
Pal voor zich en recht achter zich hebben paarden een blinde vlek. Benader een paard daarom nooit geruisloos recht van achter, maar praat tegen hem, zeg bijvoorbeeld zijn naam.
Doe alles rond het paard rustig, duidelijk en beheerst. Ga niet rennen in de stal of zwaaien met je zweepje.
Zet een paard nooit aan zijn teugels vast. Doe hem een halster om en zet het halstertouw vast aan een stevige balk of iets dergelijks. Gebruik hiervoor de paardenknoop. Deze knoop gaat niet los als het paard gaat hangen, maar kan als het nodig is wel in één beweging worden losgetrokken. Vraag aan een ervaren ruiter of je instructrice hoe je deze knoop moet maken.
Leid een paard niet met je hand aan het halster, maar bevestig een touw met een musketonhaak aan het halster.
Loop links naast je paard en in de pas met hem, zodat hij niet op je tenen gaat staan.
Meer informatie over veiligheid: www.veiligpaardrijden.nl